Polazeći od izvještaja Evropske komisije i međunarodnih organizacija, o borbi protiv korupcije u Crnoj Gori, lako je zaključiti da trenutna situacija u ovoj oblasti nije u skladu sa opštim napretkom zemlje i njenim prioritetom evropskih integracija. Iako je konstatovano da je Crna Gora napravila pomak u zakonodavnoj djelatnosti kojom je regulisana oblast borbe protiv korupcije, svi propisi i dalje nisu usklađeni sa međunarodnim standardima, a njihova implementacija ostaje na nedopustivo niskom nivou. Potrebno je primijetiti da u Crnoj Gori nije nikad za korupciju optužen ni sankcionisan niko iz viših nivoa vlasti. Jedan od osnovnih uzroka za ovakvo stanje je pretjerano kompleksan sistem institucija koje se bave borbom protiv korupcije i njihova slaba koordinacija. Ove institucije imaju uske nadležnosti i slaba ovlašćenja, a način imenovanja i finansiranja ne omogućava dovoljno nezavisnosti u djelovanju, tako da i mala ovlašćenja koja ove institucije imaju, često ostaju neiskorišćena. Dakle, da bi borba protiv korupcije u Crnoj Gori dala konkretne rezultate, prije svega je potrebno redefinisanje institucionalnog okvira kroz koji se ova borba sprovodi. Potrebno je osigurati nezavisnost, opunomoćenost i opremljenost ovih institucija, kako bi dale opipljive rezultate. Ova studija ima za cilj da predstavi trenutnu organizaciju i aktivnost anti-korupcijskih institucija u Crnoj Gori, kao i da ponudi alternativne modele institucionalnog okvira, koji bi podrazumijevali transformaciju postojećih institucija u nova, jača i nezavisnija tijela, koja bi imala kapaciteta i sredstava da se obračunaju sa korupcijom.